Kontrola dostępu - system polegający na zainstalowaniu odpowiednich urządzeń lub/i oprogramowania oraz wdrożeniu procedur organizacyjnych, mających na celu identyfikację podmiotu.
Spis treści[ukryj] |
Zastosowania [edytuj]
Kontrola dostępu znajduje zastosowanie głównie wśród wielkich korporacji, których pracownicy pracują w biurowcach i kampusach. Często systemy te stosuje się do zabezpieczeń pojedynczych pomieszczeń, takich jak magazyny czy serwerownie. O popularności tej metody uwierzytelniania świadczy fakt wprowadzenia jej na imprezach masowych, wyciągach narciarskich, a nawet na płatnych parkingach.
Metody identyfikacji
- Niski stopień zabezpieczeń (pamięć)
- kod numeryczny lub alfanumeryczny
- Średni stopień zabezpieczeń (klucz)
- karta plastikowa z nadrukowanym kodem kreskowym
- karta zbliżeniowa
- karta chipowa
- karta magnetyczna
- Wysoki stopień zabezpieczeń (cechy biometryczne)
- odcisk palca (linie papilarne)
- geometria dłoni
- tęczówka oka
- siatkówka oka
- głos
- rysunek żył
- DNA
Wszystkie metody identyfikacji wymagają odpowiednich urządzeń wejściowych (skaner, klawiatura) oraz wykonawczych (rygle, zamki elektroniczne). Korzystnym rozwiązaniem jest połączenie wszystkich elementów systemu w sieć, tworząc oparty na informatyce system zabezpieczeń.
Zalety
- bezobsługowe określenie uprawnień
- zwiększona ochrona danych i mienia
- natychmiastowa identyfikacja
- monitoring zdarzeń
- zwiększona wygoda (np. jedna karta zamiast pęku kluczy)
- łatwa rozbudowa
Wady
- wysokie koszty (jedno urządzenie to koszt około 1000zł)